Yalın karbonlu çelikler kaynaklanabilirlik yönünden yukarıdaki şekildeki gibi;

olarak üç grupta toplanırlar.

Düşük Karbonlu Çelikler

Yalın karbonlu çelikler olarak adlandırılan ve C içeriği %0,25 den daha az olan ilk gruptaki düşük karbonlu çeliklerde malzeme kaynağı ısıl işlem gerektirmemektedir. Kaynaklı yapılarda kullanılan yalın karbonlu çeliklerin çoğu bu gruba girer. Düşük karbonlu çelikler için elektrod seçimi de zor bir şey değildir.

Çeliğin oranı %0,20’nin altındaysa istense de su verilemez.

St37 inşaat çeliği bu gruba girer ki; çatlama riski yoktur ve kaynak kabiliyeti de yüksektir.

Çeliğin oranı %0,25’in üzerinde artış gösterdikçe aşağıdaki grafikte görüldüğü gibi sertleşme kabiliyeti artar ancak kaynak kabiliyeti düşer. Dolayısı ile şekilde yer alan sertlikler kaynak dikişi için tavan değerler olarak var sayılabilir.

Orta Karbonlu Çelilikler

C içeriği %0,25-0,50 arasında bu ikinci gruptaki çelikler yalın karbonlu çelikler kısmında orta karbonlu çelikler olarak isimlendirilirler. Bu gruptaki çelikler ısıl işlem gerektirirler ve özellikle kalın cidar kayanağında ısıl işlem olmaza olmazdır. St42- St70 çelikleri bu gruptadır. Önısıtma sayesinde kırılgan karakterli martenzit oluşumu azaltılabilinir. Ancak yeterince engel olunamamışsa gerilim giderme tavlaması sayesinde martenzite süneklik kazandırılır.

Çok pasolu çalışmak ve kaynak ağzını geniş tutmak gibi yöntemlerle soğuma hızını azaltmak mümkündür. Bu sayede ısıl işlem gereksinimi ortadan kaldırılmış olur.
Çeliğin oranı yükseldikçe elektrod seçimi de önemlidir. Orta karbonlu bu tür çeliklerde düşük hidrojenli elektrodlar kullanılmalıdır ki martenzit kırılganlığına bir de hidrojen kırılganlığı eklenmesin.

Yüksek Karbonlu Çelikler

Yalın karbonlu çeliklerin üçüncü grubu olan yüksek karbonlu çelikler C oranı %0,50 ‘den yüksek olan çeliklerdir.

Kaynak kabiliyeti iyice az olduğundan bu gruptaki çelikleri kaynatmak oldukça zordur.

Isıl İşlemin;

gibi her adımı ve düşük hidrojenli elektrod kullanımı kesinlikle zorunludur.

Her uygulama da kaynak yöntemini önceden hazırlamak ve standart yöntemleri denemek şarttır.

Kaynak dikişinin sertleşip çatlaması üzerinde cidar kalınlığının oldukça önemli bir etkisi vardır. Yukarıdaki şekilde bu iki faktörün etkisini gösterir.

A bölgesinde hem cidar kalınlığı hem de karbon oranı düşüktür. Bu koşullarda kaynak kabiliyeti yüksek olduğundan herhangi bir ısıl işleme gerek duyulmaz.

B bölgesinde ön ısıtma gereklidir.

C bölgesinde ise hem ön ısıtıma hem de gerilim giderme uygulanmalıdır.

Düşük hidrojen içeren türdeki elektrodların kullanılması durumunda şekildeki bölgelere ayrılan sınırlar yukarıya doğru ötelenmelidir.